عبد الله هیئتی راه انداخته بود با نام «رقیه خاتون» (سلام الله علیها).
هر کس واردش می شد، برای ادامه حضور، باید دفعه بعد یک نفر را با خودش می آورد. صندوق قرض الحسنه ای هم راه انداخته بود. هر کس هر قدر می خواست می گذاشت و هر وقت پشیمان می شد می توانست پس بگیرد. صندوق، کار راه انداز مردم محل شده بود.
«کتاب یادگارن، ج۵، چاپ دوم ۱۳۸۸، ناشر روایت فتح، خاطره هشت.»
به این مطلب رای دهید.
10
لینک کوتاه شده
