از زمانی که دوست صمیمی سید حمید، قدیر عابدی در منطقه حمیدیه شهید شد و نتوانست پیکرش را برگرداند، خیلی متأثر بود. چندین بار گروه های تجسس را روانه منطقه کرد، خودش هم می آمد، اما پیکر شهید پیدا نشد که نشد.
از آن به بعد هر جا شهیدی می دید و امکانش بود، به عقب منتقل می کرد.
می گفت: اگر کسی شهید شد، باید پیکرش را به دست خانواده اش برسانند. به جدم قسم! این خانواده ها دلشان فقط به همین پیکرها خوش است!
پا برهنه در وادی مقدس، نویسنده و ناشر: گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی، چاپ اول- ۱۳۹۳؛ ص ۴۸
به این مطلب رای دهید.
10
لینک کوتاه شده
