برش هایکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳

معرفی کتاب پا برهنه در وادی مقدس

کلام شهیدان: فرازی از وصیت نامه شهید سلیمانی : شهدا را در چشم، دل و زبان خود بزرگ ببینید، همانگونه که هستند. فرزندانتان را با نام آنها و تصاویر آنها آشنا کنید.

کتاب پا برهنه در وادی مقدس

زندگی نامه و خاطرات شهید سید حمید میر افضلی

نویسنده و ناشر: گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی

نوبت چاپ: اول- ۱۳۹۳

تعداد صفحات: ۱۶۰ صفحه، مصور

این کتاب، به شرح خاطرات شهید سید غلام رضا (حمید) میر افضلی از ولادت تا شهادت می پردازد. چنان که قبلا نیز متذکر شده ام، انتشارات شهید هادی یکی از ویژگی های منحصر به فردش، دست گذاشتن بر روی کارهای نشده، آن هم بدون مرز بندی قومی و استانی است. این اثر یکی از کارهای زیبائی بود که مطالعه کردم.

از محاسن این کتاب می توان گفت:

  1. پرداخت بدون اغلاق و پیچیدگی به داستان زندگی شهید می باشد.

  2. عدم ورود به کلیشه معروفی است که فقط خوبی های شهدا را روایت می کند. ذکر افت و خیزهای زندگی شهید، ما را امیدوارتر می کند که این ستاره ها، الگوهای دست یافتنی هستند.

  3. ضمیمه تصویرهایی از شهید در انتهای کتاب و هم چنین در شروع مطالب.

اما در باب اشکالات کتاب چند نکته قابل عرض می باشد:

  1. در برخی جاهای کتاب، تطابق بین محتوا وجود ندارد. به عنوان مثال در صفحه ۱۴ می گوید که سید حمید از هفت سالگی وارد دبستان اقبال شد و در صفحه ۱۶ که به پایان تحصیلات متوسطه اش اشاره می کند، می گوید که سید حمید یک سال دیرتر به مدرسه رفت.

  2. عدم وجود سال نمای زندگی، در ابتدای کتاب: ذکر این فهرست گرچه یک صفحه باشد، اما خواننده را از گنگی در بیاورد.

  3. عدم ذکر منبع روایات

  4. عدم ذکر راویان: بر خلاف دیگر آثار، ناشر در این کتاب از ذکر نام و نسبت راویان خود داری کرده است. این کار، روایت گری از خاطرات کتاب را سخت می کند. البته در برخی از موارد که راوی یکی از اعضای خانواده است، معلوم است؛ ما در اکثر روایت ها مشخص نیست. ذکر مشخصات راوی، انسان را به کتاب مطمئن تر می کند.

  5. عدم انسجام در بندهای کتاب: هر بند یا پاراگراف، مجموع چند جمله به هم پیوسته می باشد که مستقل از مطالب دیگر و متفق با کل متن است. اما در این کتاب، هر بند را به چند مطلب کوتاه یک یا دو سطری تبدیل کرده است و این کار، از زیبائی کتاب می کاهد.

  6. کتاب از نظر ویرایشی هم اشکالاتی را دارد از جمله:

         الف. تلفیق ادبیات گویشی با ادبیات نوشتاری(البته در سطح  محدود). به نظر می رسد، ذکر ادبیات گویشی با علائمی هم چون گیومه محدود شود، بلا اشکال خواهد بود.

        ب. وجود برخی اغلاط املائی برخی.

        ج. ذکر … به جای عبارات و جملات.

خاطرات مربوط به این کتاب، اینجا ذکر خواهد شد.

به این پست امتیاز دهید.
حتما بخوانید:  زیارت قاچاقی شهید سید حمید میرافضلی

مطالب زیر رو هم از دست ندید…

نظرات و ارسال نظر