جلوه ای از اخلاق فرماندهی شهید علی محمود وند

نشسته بودیم داخل مقر. یک اسلحه از شب قبل مسلح مانده بود. دست یکی از بچه‌ها رفت روی ماشه اش. تیر شلیک شد. خورد به دیوار و کمانه کرد.

علی آقا خیلی عصبانی شد. داد زد عذر همه را می خواهم. شما به درد فکه نمی خورید. پشت سر هم، زیر لب بد و بیراه می گفت.

از چادر رفت. بیرون واقعا ترسیده بودیم. نکند ما را بفرستد دوکوهه. این بدترین تنبیه برای عاشقان تفحص بود.

یک ساعتی گذشت. آمد داخل چادر با یک جعبه شکلات. گرفت جلوی تک تک ما.

می گفت: بچه ها مواظب باشید. نزدیک بود دو سه نفر را به کشتن بدهید.

کتاب یادگاران، جلد ۳۰، کتاب علی محمود وند، نویسنده: افروز مهدیان، ناشر: روایت فتح، چاپ اول: ۱۳۹۴؛ خاطره شماره ۷۸٫