سوره آل عمران؛ آیه ۱۴۶:
وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ في سَبيلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرينَ.
چه بسيار رخ داده كه جمعيت زيادى از پيروان پيغمبرى در جنگ كشته شده و با اين حال اهل ايمان با سختيهايى كه در راه خدا به آنها رسيده مقاومت كردند و هرگز بيم ناك و زبون نشدند و سر زير بار دشمن فرو نياوردند و راه صبر و ثبات پيش گرفتند كه خداوند صابران را دوست مى دارد.
نکات:(بر اساس تفسیر نور حجت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی)
۱- تاریخ انبیا همراه با مبارزه است. «وكایّن…»
۲- هنگام احساس ضعف، از زندگى رادمردان تاریخ و مقاومت آنان درس بگیرید. «و كایّن من نبىّ»
۳- جنگ و جهادى حقّ است كه زیر نظر رهبر الهى باشد. «قاتل معه»[۱۶۰]
۴- ایمان به خدا، سرچشمه‌ى مقاومت است. «ربّیّون… فما وهنوا»
۵- مشكلات نباید عامل سستى وضعف شود، بلكه باید عامل حركت و تلاش جدیدى گردد. «فما وهنوا لما اصابهم»
۶- فشارها، مردان خدا را وادار به تسلیم نمى‌كند. «وما استكانوا»
۷- رزمندگانِ بصیر، نه از درون روحیّه خود را مى‌بازند؛ «فما وهنوا» و نه توان رزمى خود را از دست مى‌دهند؛ «وما ضعفوا» و نه در اثر فشارها تسلیم مى‌شوند. «و ما استكانوا»
۸- انجام وظیفه و پایدارى بر حقّ مهم است، پیروز بشویم یا نشویم. آیه مى‌فرماید: «واللّه یحبّ الصابرین» و نفرمود: «یحبّ الفاتحین»
به این مطلب رای دهید.
00
لینک کوتاه شده
