مردم داری شهید حاج قاسم میرحسینی

 خدمت سربازی خودم را در گردان ۱۴۸ لشکر ۷۷ خراسان می گذراندم. غریب بودم. گاه عصرها دلم می گرفت و یاد سیستان می افتادم. اولین بار در کنار تانکر آب با میرحسینی آشنا شدم..

آن روز کنار تانکر آب ایستاده بودم. او آمد با یکی صحبت می کرد. دقت که کردم دیدم دارد زابلی صحبت می کند. انگار خواب می دیدم . اصلاً باور نمی کردم که در آن بیابان برهوت، همزبان پیدا کنم.

تند جلو رفتم و پرسیدم: «آقا ! شما زابلی هستید؟» جوابم را داد و شروع به صحبت کردیم.

انگار دنیا را به من داده بودند. پس از صحبت، خداحافظی کرد که برود. آخر سر گفت: «ما همسایه شما هستیم. باز هم بهت سر می زنم». رفت و باز هم آمد. به قولش خوب وفا کرد.

راستش بعدها فهمیدم که قائم مقام لشکر ۴۱ ثارالله بوده است. وقتی این موضوع را متوجه شدم خیلی خجالت کشیدم. آخر من یک سرباز ساده بودم و او قائم مقام لشکر ، ولی او بی هیچ ابایی…

راوی: رضا منصور بستانی

کتاب نگین هامون؛ کتاب خاطرات سردارشهید حاج قاسم میرحسینی، نویسنده: احمد دهقان، ناشر: لشکر ۴۱ ثارالله کرمان. چاپ نهم:پاییز ۱۳۸۸٫ صفحه ۸٫