توصیف مجاهدان راه خدا در دست نوشته های شهید سید محمد شکری

بسم رب الشهدا و الصدیقین

جمله معشوق است و عاشق پرده ای

زنده معشوق است و عاشق مرده ای.

در یاد یاران در یاد مانده و از میان ما رفته

واقعی بزرگترین در شرف تکوین است.  دو  سال و اندی از  پیکار نور و ظلمت می‌گذرد.

ندای هل من ناصر ینصرنی در همه جا پیچیده بود. نیروهای پاک باز و عاشق بسیج اعلام آمادگی کردند.  از هر گوشه و کناری ناصران دین خدا راهی شدند. 

از خانه ای علی اکبری از گوشه ای ابوالفضلی.  از بیغوله ای قاسم و حبیب مظاهری و از بین ما هم پاکانی چند و  عاشقانی دلسوخته،  به همراهی  دیگر یاران؛ شاد و خندان،  سلاح در دست به سوی مسلخ شان شتافتند. 

آنان می‌دانستند که راه حسین و یارانش برگشت ناپذیر است. باید رفت تا به مقصد رسید. به آنان گفته شده بود که راه بی پایان است و بی منتها و سخت؛ لیکن مگر می شود مجنون را از رسیدن به لیلی و عاشق را از وصال معشوق بازداشت.

کتاب خط فکه؛ خاطرات شهید سید محمد شکری، نوشته شهید سید محمد شکری، ناشر: نشر بیست و هفت،نوبت چاپ: سوم- بهار ۱۳۹۴؛صفحه ۱۰۳٫